نازنینم خداحافظ من دیگه برنمی گردم بسه هر چی که کشیدم بسه هر چی گریه کردم نازنینم خداحافظ دیگه این جا جای من نیست رسم زندگی تو این جا چیزی جز تنها شدن نیست وقت رفتن آسمون هم مث من از هم می پاشه خیلی سخته که یه آدم انقدر غریبه باشه می رم اما نمی دونم چه جوری طاقت میارم من تو کوچه های این شهر جوونیمو جا میذارم هیشکی نیست که وقت رفتن پشت سرم اشکی بریزه جاده ای که پیش رومه جاده ی مرگ و گریزه نازنینم خداحافظ من گلایه ای ندارم تنها من نیستم که این جا به شب و گریه دچارم نازنینم خداحافظ سرنوشت من همینه باید از این جا برم تا کسی بغضمو نبینه